Home

Het is tijd om mijn blog dan officieel af te sluiten. Voordat ik begin moet ik eerst even melden dat ik mijzelf had voorgenomen om jullie compleet op de hoogte te houden van mijn rondreis door Amerika. Helaas is hier echt niks van gekomen. Ik had het graag willen doen maar door het rondreizen, alles bekijken en vrienden bezoeken is het er compleet bij ingeschoten! Het gaf mij ook wat meer rust om gewoon te genieten van de rondreis. Als je toch alles in detail wilt weten dan ben je altijd welkom voor een kop koffie zodat we bij kunnen praten.

Afgelopen zaterdag was het zo ver... Ik ben weer in Nederland. De reis van New York naar Amsterdam was kort, ik denk in totaal 7 uur dus het was goed te doen. We hadden geen rechtstreekse vlucht maar dat was niet erg want in London konden we mooi even onze benen strekken.

Eenmaal aangekomen op Schiphol gieren de zenuwen door mijn lichaam. Ik ben weer terug ik mijn eigen kleine landje, want ja zo voelt het nu! Nederland is enorm klein. Maar wat is het heeeeeerlijk om onze groene weiden te zien en onze eigen mooie wolken. Ik kan er enorm van genieten om gewoon weer alles te zien en gewoon het simpele nuchtere Hollandse leven in te stappen.

Het moment dat je door de deuren stapt met je bagage is het mooiste moment van je hele stage! Je bent weer terug en ik ben een ervaring rijker die niemand mij ooit af kan pakken. Yvette en Marieke staan verkleed als cowboys inclusief klapper pistolen te schreeuwen dat ik weer terug ben en mijn moeder en Hanneke gooien een spandoek in de lucht. Mijn neefje Gijs is er ook en ik zie een grote glimlach op het gezicht van me vader. Ook Angela en haar schoonzus Hanneke zijn er bij. Het is het moment dat je door alle emoties van alles ziet gebeuren maar niks opslaat! Er gaat van alles door me heen, ik ben weer terug, ben ik echt in Amerika geweest. Het is het moment dat je realiseert hoe snel de tijd gaat en hoe enorm je thuis kan missen. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik weer met beide benen op Hollandse grond sta!!

Ouders, Zus, Vrienden en Ieder ander die met mij meegeleefd heeft. Bedankt! Ook jullie allemaal hebben mijn stage tot een succes gemaakt vanaf de andere kant van de oceaan. Berichtjes op Facebook, emails, FaceTime en kaarten heeft mij zeker door mijn stage periode heen gesleept.

Ik besef mijzelf eigenlijk nog helemaal niet zo goed wat ik allemaal meegemaakt hebt en wat een ontzettende gaaf kans ik heb gekregen. Ook ben ik weer ontzettend blij om weer in mijn eigen kerk te zitten en me daar compleet weer thuis te voelen, ik heb dat achteraf toch enorm gemist. En wat ben ik blij om weer muziek te maken met mijn piano.

Ik moet zeggen dat ik mijn vrienden in Amerika wel mis en dat het enorm wennen is achteraf om weer terug te zijn in Nederland. Cultuurshock? Nou ik kan je vertellen dat ik niet meer wist hoe de auto aanging.. tot zover valt het mee. Misschien komt het nog maar ik ben ook nog maar net thuis en ontzettend druk om de laatste dingen te regelen voor school. Waarschijnlijk gaat het nog wel komen dat ik besef dat ik weer terug ben.

Het is alweer voorbij en het was een super gave periode met up's en down's. Nogmaals een cadeautje dat ik heb gekregen waar ik zeer veel van geleerd heb en ervaren heb als een kostbaar moment in mijn leven.

Dit was mijn laatste blog over mijn avontuur in Amerika. Ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van mijn verhalen, foto's en al het andere! Bedankt alle trouwe lezers en volgers! Ik heb het enorm gewaardeerd.

Dreams come true but you need a little help of your friends... -Kristian Verhoef USA 2014-